دیرگاهیست که تنها شده ام 

 

 غصه ی غربت صحرا شده ام

 

من که بی تاب شقایق بودم

 

همدم سردی یخها شده ام

 

کاش چشمان مرا خاک کنید

 

تا نبینم که چه تنها شده ام